Foto: Mo Alzoabi
Het is alleen niet helemaal waar dat je met een lockdown vakantie kan gaan houden. Wij zijn sinds de persconferentie afgelopen vrijdag de hele dag bezig met voorstellingen van Een zorg voor later annuleren, overleggen met theaters of het toch misschien nog een matinee kan worden of een keer later kan et cetera. Niet spelen is ook een dagtaak. Gelukkig gaan we wel nog een matinee spelen bij het Nationale Theater in Den Haag. Dus als je het nog wil zien ben je van harte welkom op 11 december om 14.00. Er is zelfs nog tijd om op anderhalve meter een drankje te drinken achteraf. En als je thuis nog eens het boek Yemma wil lezen, dan kan je tot en met eind januari een gesigneerd exemplaar hier bestellen.
Weet je wat ik vreemd vind? Dat die maatregelen mij en veel mensen om me heen toch elke keer weer overvallen. Terwijl er mensen waren die van de zomer dit scenario al voorspeld hadden. Het wordt kouder, mensen nemen meer vrijheden dus er komt gewoon weer een golf. We willen zo graag dat we er niet meer mee bezig hoeven te zijn, dat we het actief ‘vergeten’.
Ik begrijp zo goed waarom. Een paar weken geleden speelden we, in samenwerking met de Stadschouwburg Utrecht en NS Stations, MOLLEN op station Utrecht Centraal. Met honderdtwintig mensen schouder aan schouder op de tribune. Twee weken waren we bijna elke dag uitverkocht, soms twee keer op een dag. En het was heerlijk! Het voelde alsof we weer konden ademen, gewoon door samen een verhaal te beleven. Ik voelde me ook die weken even een ander mens. Dat gevoel wil ik graag weer terug.
Ik wil het ook graag terug omdat we ondertussen bezig zijn met Hoe ik talent voor het leven kreeg weer op te tuigen. Op 21 januari spelen we die voorstelling over het wachten in een AZC weer voor het eerst in De Meervaart in A’dam. Met een ensemble van rond de vijftig mensen met een vluchtverleden, vijf acteurs en vijf muzikanten van het Amsterdams Andalusisch Orkest is het een trein die alweer volop in beweging is. En ik wil dat die trein niet hoeft te stoppen of af te remmen. Daarvoor ben ik dus ook bereid om vier weken ‘Kerstvakantie’ te nemen. Met al het werk dat bij zo’n vakantie komt kijken.
Om af te sluiten heb ik een vraag. In Den Haag hebben we een lokale groep spelers die meedoet. Daarvoor hebben we al behoorlijk wat aanmeldingen, maar er kunnen er nog meer bij. We zoeken mensen die het leuk vinden en het lef hebben om als zichzelf op het podium te staan (theaterervaring is niet nodig). Als je nieuwkomers (mensen die in een AZC gezeten hebben) kent, die dit leuk zouden vinden, nodig hen uit voor een kennismakingsavond in december in Den Haag. Aanmelden kan via seeryz@watwedoen.nl. Alvast bedankt voor het meedenken.
Hartelijk,
Floris
PS Mochten de muren op je af komen binnen, weet dat je onze audiotours In Afri nog steeds kan doen. Op de site kan je een datum prikken en dan zijn er tien mooie wandelingen door de Afrikaanderwijk in Rotterdam te maken. Op elke wandeling word je rondgeleid door de stem van een lokale bewoner of ondernemer.
