Foto: YOPE/SCIN
Vorige week was ik in de jeugdgevangenis in Spijkenisse. Met het zweet in mijn handen. Ik krijg dat bij plekken die zo zwaar bewaakt zijn. Omdat die uitstralen dat er allerlei verschrikkelijke dingen kunnen gebeuren en dat het daarom nodig is dat werkelijk iedere deur met een sleutel open gemaakt moet worden. Toen de groep jongens binnen kwam had ik daarom ook even tijd nodig om te ontspannen en te zien dat het een groep grappenmakende tieners was, die ook nog eens bereid waren om best vergaande gesprekken te voeren over de thema’s van Angry Young Men.
Ik was in de gevangenis met de workshopdocenten van Young Perspectives (YOPE) en Annelinde van het onderzoeksprogramma SCIN. We hebben een workshopweek ontwikkeld die begint met het kijken van de registratie van Angry Young Men. Dus op maandag zaten drie langverblijfgroepen in een klaslokaal (met zulke smalle ramen dat je je er onmogelijk uit zou kunnen wurmen) met groepsbegeleiders en een docent naar de voorstelling te kijken. Heel bijzonder. We hadden het thema hoofd-hart-buik bedacht, dat gaat over de vraag waar je handelen door gestuurd wordt.
In de groep waar ik zat leverde het bijzondere gesprekken op over o.a. de erecode onder jongens en waarom de ene jongen toch de ex-vriendin van de andere had gebeld, ook al had die gezegd dat hij dat niet wilde. En de rekensom hoeveel geld je niet kan verdienen als je in de gevangenis terechtkomt en of dat opweegt tussen wat je wel voor een klus krijgt waarvoor je gepakt kan worden. In de evaluatie op vrijdag gaven ze aan dat ze de voorstelling tof vonden om te kijken. De eerlijkheid gebiedt ook te zeggen dat een jongen zei: “Alles wat anders is, is interessant. Als deze muur hier morgen groen is, is dat interessant.”
De jongens hebben in de workshops echt mooie dingen gemaakt. Bijzondere teksten, t-shirts, muziek en tekeningen. Helaas kunnen we daar niets van laten zien, omdat alles wat van binnen naar buiten de gevangenis gaat vierendertig keer gecheckt moet worden. Zelfs de mooie dingen die ze daar maken.
Foto: Vuzed
In de wijk Bloemhof zijn we op een andere manier bezig met schoonheid. Volgende week nemen we daar de pilot op van een serie audiowandelingen. Op die wandelingen gaat steeds een duo mee van een wijkbewoner en iemand die een van de instituten van het project Cultuur & Campus Putselaan vertegenwoordigt. Deze pilot doen we met Akram, van de lokale moskee, en Paul die bij de Willem de Kooning Academie werkt. Zij hebben allebei een plek geselecteerd die zij ‘mooi’ vinden en nemen de ander daar mee naartoe. Ondertussen praten ze over wat ‘mooi’ is en de waarde ervan. Ik ben heel benieuwd hoe dat gaat werken.
Gisteravond was ik dan weer in ’t Klooster, waar we met de jongeren die een korte film aan het maken zijn voor The City She Loves Me het ruwe materiaal bekeken. Jessy en Hendley van Vuzed nemen hen stap voor stap mee door het proces van een film maken. En zo hadden ze vorige week allerlei scènes gefilmd. Er zat heel mooi materiaal bij en komende dinsdag gaan we de eerste edit bekijken, met alle scènes achter elkaar. Ook daar ben ik heel benieuwd naar.
En afgelopen week namen we bij het Fraude Film Festival een nieuwe aflevering op van onze podcast Tussen kunst en misdaad. De eerste keer dat we het deden met publiek erbij. Heel spannend. Maar het leverde een boeiend gesprek op rondom de documentaire Stroman van de onderwereld over hoe een notaris kan optreden als facilitator, een onmisbare schakel voor criminelen om hun geld van onder- naar de bovenwereld te krijgen. Deze aflevering is vanaf volgende week te beluisteren.
Ondertussen draaien we warm voor een serie workshops waarin we samen met Digital Playground en studenten van de MBO Theaterschool gaan werken aan een digitaal contextprogramma voor bij The City She Loves Me. Met de studenten ontwikkelen we afscheidsbrieven aan de stad, waarin zij vertellen waarom ze vertrekken. Uiteindelijk kan je als bezoeker in de foyer tussen de digitale avatars van de studenten door lopen en hun brieven horen. In de gesprekken die we daarover gaan hebben gaat het thema ‘schoonheid’ zeker weer terugkomen. Kan een stad/plaats zo lelijk zijn dat je er niet meer kan wonen? Wat denk jij?
Tot snel!
Hartelijk,
Floris
