Portretreeks Tussen kunst en misdaad

In het kader van de podcast Tussen Kunst en Misdaad richten we in een reeks portretten een spotlight op ‘de misdaadbestrijders’ uit de podcast en de kunst die hen inspireert in hun werk. Bekijk hieronder hun kunstwerken en lees hun verhalen.

René de Beukelaer – Hoofdofficier van Justitie Amsterdam

René met de kunstwerken uit zijn kantoor: schilderij met twee fluisterende(?) togadragers en ‘De kus’ van Jeroen Henneman.

René de Beukelaer was te gast in aflevering 1 van Tussen Kunst en Misdaad. Hierin sprak hij met Ashar Medina, showrunner van Mocro Maffia de serie, over o.m. het fictionaliseren van de werkelijkheid, het effect ervan en welke rol de serie zou kunnen spelen in de wereld van justitie.

Heb je in je werk- of thuisomgeving een kunstwerk dat voor jou relevant is met betrekking tot je beroep?
Bij mijn start in Amsterdam trof ik op de bestuurskamer twee kunstwerken aan. Een schilderij met twee fluisterende(?) togadragers en De kus van Jeroen Henneman.

Zou je iets willen zeggen over het werk en wat het voor je betekent? En mogelijk waarom het daar hangt of staat?
Beide werken dragen voor mij een symboliek in zich die ik altijd in het achterhoofd houd. De Kus wijst er mij op dat het om mensen gaat, ook verdachten hebben mensen om zich heen die van hen houden, blijf hen dus ook als mens zien.

De twee fluisterende togadragers geven aan dat je open en transparant moet zijn, leg uit wat je doet en waarom. Als je in de openbaarheid fluistert geeft dat de indruk dat anderen niet mogen horen wat je doet/zegt. Dan verlies je de legitimatie van je werk. Kortom, beide werken symboliseren het werk bij het OM zoals je dat voor mij juist wel of juist niet moet doen.

Is er een kunstwerk of een bepaald soort kunst dat jou inspireert of heeft geïnspireerd in relatie tot je werk?
Kunst, en dan vooral schilderkunst, geeft voor mij aan waartoe een mens in staat is om het te maken. Voor mij een goede tegenhanger voor mijn werk, waar ik vaak geconfronteerd word met tot wat een mens ook in staat is jegens een ander mens.

Alex Ransdorp – Operationeel Expert, 1^e lijn Forensische Opsporing

Geluidsinstallatie die Alex heeft gebouwd in de Bravo tent op Lowlands.

Banner die Alex ophing op hun afdeling.

Alex Ransdorp werkte 12 jaar lang als Tactisch Rechercheur Mensenhandel. In aflevering 3 van Tussen Kunst en Misdaad hoor je hem in gesprek met storyteller Naomi Namutebi – over hoe zij als slachtoffer van mensenhandel in Nederland belandde, de bureaucratische hoepels die volgden en de krachtige voorstelling My Name Before Naomi die zij hierover maakte.

Op de afdeling Mensenhandel hing Alex een mega grote banner (formaat bouwhek) op van een Serious Request 2014 item waar hij aan had meegewerkt voor een audio klus. De banner hangt er nog steeds en is volgens Alex zeer pakkend en veelzeggend voor die afdeling.

In zijn vrije tijd werkt hij als geluidstechnieker op veel festivals:

“Muziek is voor mij een inspiratiebron en kan ik echt van genieten. Ik kan van vele soorten muziek genieten van rock, dance tot klassiek. Het is mooi en ontroerend om te zien hoe mensen opgaan in hun muziek en dans. Mijn meest geliefde nummer is de live versie van Iedereen is van de wereld van The Scene. Deze tekst zegt genoeg en is alles omvattend. De zeer mooie en karakteristieke stem van (helaas al overleden) Thé Lau zal ik nooit vergeten en altijd blijven herkennen en koesteren. De bijgevoegde foto is deel van een geluidsinstallatie die ik heb gebouwd (al meerdere keren) in de Bravo tent op Lowlands. Ik mag al jaren deze productie doen en wordt daar echt gelukkig van!”

Sue Preenen – Procureur Generaal

Kunstwerk Officier van Justitie = Team, gemaakt door Bob Steensma, de oud-hoofdofficier van justitie van het Openbaar Ministerie Noord-Holland.

Sue Preenen was te gast in aflevering 11 van Tussen Kunst en Misdaad, waarin zij met Jip van Reijen, conservator oude kunst in Bonnefantenmuseum, sprak over de tentoonstelling GOED FOUT: De Zeven Hoofdzonden in beeld en de rol die de zonden spelen in het strafrecht.

Zou je iets willen zeggen over het werk en wat het voor je betekent?
Het werk heet Officier van Justitie = Team en is gemaakt door de oud-hoofdofficier van justitie van het Openbaar Ministerie Noord-Holland: Bob Steensma. Bij zijn afscheid als hoofdofficier hebben we hem gevraagd een beeld te maken voor zijn oude parket. Het publiek ziet vaak de officier van justitie in toga als boegbeeld van het Openbaar Ministerie. Bob heeft met deze “volle” toga tot uitdrukking willen brengen dat er veel werk door andere OM’ers wordt verzet, teneinde de officier van justitie in de gelegenheid te stellen in zijn toga te kunnen staan. Dat is waar het werken bij het Openbaar Ministerie voor mij ook om draait: het gaat niet om het individu, maar om de collectieve inzet van ons OM’ers om recht te doen aan de samenleving.

Is er een kunstwerk dat jou inspireert of heeft geïnspireerd in relatie tot je werk?
Als ik een kunstwerk moet kiezen: zou ik Guernica van Picasso kiezen. Het is in mijn ogen een schilderij dat woede overbrengt over het onrecht dat onschuldige mensen – het bombardement- wordt aangedaan. Je druk maken over onrecht, je uiten daarover in welke vorm ook, is en blijft ongelooflijk belangrijk.

Judith van Schoonderwoerd den Bezemer-Wolters – Landelijk Officier van Justitie Huiselijk en Seksueel Geweld bij Openbaar Ministerie

Beeld gemaakt naar het logo van MagicCare, staat op een hartenvijfkaart.

In aflevering 12 van de podcast Tussen Kunst en Misdaad sprak Judith met Mirjam Bekker-Stoop, directeur van stichting Open mind over femicide, oftewel vrouwenmoord, en wat er vanuit de overheid wordt gedaan om deze ‘meest voorspelbare moord’ te voorkomen.

Is er een kunstwerk of een bepaald soort kunst dat jou inspireert of heeft geïnspireerd in relatie tot je werk?
Ik denk direct aan de organisatie MagicCare. MagicCare is een organisatie die – door het leren van goocheltrucs – kwetsbare kinderen wil ondersteunen. Kinderen die kwetsbaar zijn vanwege gezondheidsproblemen, of in hun ontwikkeling bedreigd worden (door hun thuissituatie of omgeving). Ze reiken kinderen een goochelstokje aan, zodat ze sterker kunnen worden met behulp van magie. Het leren goochelen kan helpen om de motorische of sociaal-emotionele ontwikkeling van deze kinderen te verbeteren, en hun zelfvertrouwen te versterken. Een klein gebaar met een grote impact.

Goochelen is ook een vorm van kunst, en daarnaast is het opkomen voor de (rechten van) kwetsbare slachtoffers ook in mijn werk als officier van justitie een belangrijke drijfveer. Ik zie daarin dus veel raakvlakken. Qua kunst spreekt het goochelen van MagicCare me dus enorm aan, maar ook het beeldwerk wat symbool staat voor hun werk. Het beeldje is gemaakt naar het logo van MagicCare, en staat op een hartenvijfkaart.

Arnoud Grootenboer – Creatief Leider bij Politie Nederland

Still uit Fugue Trampoline van Yoann Bourgeois.

Arnoud Grootenboer was te gast in aflevering 8 van Tussen Kunst en Misdaad. Hij sprak met kunstenaar en ontwerper Yuri Veerman over hun samenwerking omtrent het social design project All Cops Are.

Heb je in je werkomgeving een kunstwerk dat voor jou relevant is met betrekking tot je beroep?
In mijn werkomgeving niet omdat ik veelal onderweg ben. Maar relevant zijn Trampoline van Yoann Bourgeois – bekijk de video hier. Of kunstwerken van JR zoals Deplace-es, bekijk ze hier.

Zou je iets willen zeggen over het werk en wat het voor je betekent?
Trampoline is inspirerend omdat het ook staat voor het leven, het ontwikkelen, doelen bereiken, je vol overgave ergens in storten en weer opveren. Veerkracht, doorzettingsvermogen en ook energie. Het mooie is dat je moet ontspannen, de energie gebruiken om omhoog te komen. En het is een voortdurend proces. 

De maatschappelijke kant van JR is heel gaaf. Inspirerend om zoiets uit te vergroten, te verbeelden en tegelijkertijd de mens een onderdeel te laten zijn van zo’n kunstwerk, als inspiratie, als co-creatie en ook als deelname, ook het statement wat je er mee maakt.

Is er een bepaald soort kunst dat jou inspireert in relatie tot je werk?

Fotografie sowieso, Stephan Vanfleteren, Erwin Olaf en JR. De maatschappelijke kant van JR is heel gaaf, en inspirerend om zoiets uit te vergroten, te verbeelden en tegelijkertijd de mens een onderdeel te laten zijn van zo’n kunstwerk, als inspiratie, als co-creatie en ook als deelname, ook het statement wat je er mee maakt.

Merel Metzing – Adviseur Diversiteit, Inclusie & Gelijkwaardigheid bij Politie Nederland

Merel met de foto van drie Palestijnse zussen, gemaakt door cameraman Stefano Bertacchini.

In aflevering 7 van Tussen Kunst en Misdaad gaat Merel in gesprek met Saman Amini over hun samenwerking rondom Saman’s theatervoorstelling A Seat at the Table van Black Sheep Can Fly.

Is er in je werk- of thuisomgeving een kunstwerk dat voor jou relevant is met betrekking tot je beroep?
Ik werk veel vanuit huis. Je ziet mij hier dus in mijn huis, mijn keuken. Daar hangen drie foto’s van cameraman Stefano Bertacchini. Op de foto die je hier ziet, staan drie Palestijnse zussen. Het is heel uitzonderlijk dat vrouwen zich daar laten fotograferen. Maar het lukte Stefano wel. Zelfs zonder dat ze elkaars taal spraken. De meisjes hebben prachtige jurken aan en hebben zich mooi gemaakt voor hun bezoek aan de dierentuin. Een Fascinerend en hoopvol beeld.

Zou je iets willen zeggen over het werk en wat het voor je betekent? En mogelijk waarom het daar hangt of staat?
De foto’s zijn allemaal gemaakt in 2016 de dierentuin op de Westelijke Jordaanoever dichtbij de grens met Israël. Stefano was hier cameraman van de film Waiting for Giraffes van Marco de Stefanis. Hij is later teruggegaan om foto’s te maken van de mensen die werken in de dierentuin en bezoekers. De foto’s hebben een hele bijzondere waarden voor mijn man en mij. Helemaal met de tijd waarin we nu leven en wat er zich afspeelt in Gaza. Ik kijk elke dag naar de foto’s van Stefano die zoveel hoop en schoonheid uitstralen terwijl het gevoel van hoop nu soms zo eindeloos ver weg lijkt. Het voelt dus dubbel, maar ik denk dat we daar kunst ook voor nodig hebben. Om ons een spiegel voor te houden, maar ook om ons te kunnen laten zien hoe het leven ook zijn schoonheid heeft.

Is er een kunstwerk of een bepaald soort kunst dat jou inspireert of heeft geïnspireerd in relatie tot je werk?

Ik ben vooral heel erg gek op fotografie. Het werk van bijvoorbeeld Erwin Olaf, vind ik ook ongelooflijk belangrijk en inspirerend in een wereld waarin diversiteit, inclusie en gelijkwaardigheid steeds meer op gespannen voet komt te staan. Ik vind het van levensbelang dat er kunstenaars zijn die zich uit durven te spreken in beeld, geluid, taal, whatever om zo de mensen wakker te houden. Verder maak ik in mijn werk heel veel gebruik van film en theater om bewustwording en beweging te creëren.