En nu ik dit proces al tientallen keren heb meegemaakt, zie ik ook hoe belangrijk eerste keuzes zijn. Ken je dat? Tijdens de eerste repetitieweken maak ik door het gevoel nog zeeën van tijd te hebben allerlei wat onbevangen keuzes. “Speel het maar eens zo en zo…” Met het idee dat we ‘zo en zo’ altijd nog kunnen veranderen. Uiteindelijk gebruik ik best wel veel van die eerste keuzes. En ik denk dat de kracht ervan is dat die niet helemaal doordacht zijn, maar intuïtiever.
Ik ben ook blij met de stroomversnelling, omdat we zo langzamerhand ook wel klaar zijn met repeteren zonder licht en geluid. Vanaf maandag zitten we in de Kunstmin in Dordrecht om te ‘monteren’ met alle techniek en het hele decor. Dan gaan we echt zien wat we gemaakt hebben. En daar kijk ik naar uit. Ook omdat het leuk is dat we bij een van de drie theaters van de Theaterdelta Zuid-Holland in huis kunnen monteren. Die bijzondere momenten (monteren, try out, de laatste voorstelling van de tournee) proberen we de laatste jaren steeds meer te doen bij de Theaterdelta in huis. Dan leer je elkaar op een andere manier kennen en heb je ook steeds een feestje. En dan doen we de première op 15 februari in ons thuistheater Theater Zuidplein. Dat wordt ook een feestje!
Urmie, Laurien en Mees tijdens de repetitie, Foto: Sethi Gueye
Vorige week hebben we al een beetje opgewarmd in Theater Zuidplein met de previewavond voor The City She Loves Me. Het was een combinatie van een aantal scènes en een aantal gesprekken met mensen die zich verbonden voelen met het onderwerp (hoe voer je een gelijkwaardig gesprek als je verhouding dat niet is?). Susanna Osinga, social designer bij de EUR, vertelde over haar onderzoek naar jongerenparticipatie bij de gemeente Rotterdam. Naima en Noa gingen in gesprek met Dide over hoe zij in de wijk Bloemhof vanuit de gemeente een jongerenhub hebben opgezet, waar zij eens in de twee weken in gesprek gaan over de wijk en wat er nodig is. En als laatste kwam Eline van Theater Zuidplein op het podium zitten om een inkijkje te geven in hoe zij allerlei groepen jongeren aan het theater probeert te verbinden. Mensen die soms nog nooit in een theater zijn geweest.
Twee dingen vond ik, naast de mooie gesprekken, echt geweldig. Dat was ten eerste het publiek. Er zat weer een prachtige mix van wetenschappers van de Erasmus Universiteit, jongeren, ambtenaren, mensen van de Theaterdelta en andere theaters, vrienden en familie in de zaal. En die wisten elkaar achteraf ook te vinden. En daarbij waren er een paar kersen op de taart. In de foyer stond de testversie van onze virtuele foyer tour, die we samen met Digital Playground en acht studenten van de MBO Theaterschool in Rotterdam hebben gemaakt. Je kan als bezoeker met je eigen telefoon of een tablet acht virtuele standbeelden bekijken en hun monologen horen. De studenten hebben mooie beelden en teksten gemaakt en het is iets waar je echt even in kan ronddwalen. En Ruchir, een van de studenten, deed zijn monoloog zelfs live op het podium. Bijna mooier dan in de opname… En voor de previewavond was er ook nog een kleine wrap party voor de film die de jongeren hebben gemaakt. Feestelijk allemaal!
Ik heb heel veel zin dat de voorstelling gaat spelen. Vanaf 14 februari zijn we op tournee en de virtuele foyer tour reist mee. Dus kom kijken! Bekijk alle speeldata hier. En als je geluk hebt lopen er zelfs een paar jongeren in het wild (als je er zelf geen bent, of je er eentje voelt… ).
Tot daar dan!
Hartelijk,
Floris
Virtuele foyer tour tijdens de previewavond, Foto: Amanda Harput
