Ik ga hun namen even noemen anders zijn ze zo anoniem. Dennis Rudge, Ghislaine van IJperen en Piet Kooij spelen. Leonarda Lovrekovic, Teresa Moquenco Costa en Waikuma Pentury dansen. Het is mooi om te zien hoe die twee werelden langzaam bij elkaar komen. Nou ja, langzaam; we zijn pas drie weken bezig en ik zie al toffe dingen ontstaan.
Foto: Mark Engelen
Tegelijkertijd staat de vrolijkheid van de lente in schril contrast met alle berichten over explosies en beschietingen in Rotterdam. En in die berichten duiken steeds weer heel jonge spelers op. Zestien jaar was de laatste die gearresteerd werd. Jongeren zijn, in elk geval hier, op allerlei manieren verbonden geraakt met de hardste kanten van de wereld. Op een confronterende manier geeft het de repetities een extra belang, omdat de voorstelling gaat over de beeldvorming rondom jongeren en hoe snel (bepaalde) jongeren in een hokje worden gestopt.
Rotterdam is op dit moment sowieso een stad van uitersten. We hebben net de koninklijke familie op bezoek gehad met een enorm programma en feest. Met Winston (Winne) hebben we het Koningsdagconcert in Ahoy geregisseerd dat al op 19 april was. Het was een heel bijzondere avond met de koninklijke familie en vierduizend mensen in de zaal. Op Koningsdag werd het ook uitgezonden op TV en keken er in totaal 1,6 miljoen mensen. Gekke gedachte. Want met alle voorstellingen die we tot nu toe gemaakt hebben en die we nog gaan maken, halen we nooit zoveel kijkers. Maar het meest bijzondere vond ik dat we echt een verhaal over het Rotterdam van nu, met alle uitersten, in het concert hebben verweven. De bruisende stad waarin iedereen een minderheid is en dat gegeven een kracht is. Maar ook de stad van armoede, spanningen en geweld.
Foto: Anne Reitsma
So Far So Good is deel twee in een reeks van projecten rondom jongeren en beeldvorming. Angry Young Men was het eerste en is eigenlijk nog niet klaar. Het heeft een tweede leven gekregen op allerlei manieren. Ten eerste heeft Benjamin Ankomah laatst de BUMA In Motion Award gekregen voor de muziek die hij maakte voor de voorstelling. Daar zijn we heel trots op! En ten tweede zijn we bezig om bij de registratie een opleidingsmodule te ontwikkelen. Daarvoor hadden we laatst een inspirerend gesprek met mensen van de Hogeschool Utrecht en de Universiteit van Amsterdam. Daar kwamen we allemaal met energie uit. Het is boeiend als je met elkaar om de tafel zit met een gedeelde missie, maar een compleet andere expertise. We begrepen allemaal heel goed wat we willen bereiken, maar moesten toch ook uitleggen wat belangrijk is in het werk dat we doen.
En dat werk blijft doorgaan. Want op 10 juni is de première van So Far So Good in Huis van de Wijk ’t Klooster op het Afrikaanderplein. Daarna speelt de voorstelling nog ruim twee weken op deze locatie. Het is fijn om in ons eigen ‘huis’ te repeteren en te beginnen met spelen. En we willen natuurlijk dat je komt kijken, hier kan je tickets boeken. We zijn heel benieuwd wat je vindt!
Hartelijk,
Floris
