In de hal van station Sloterdijk staat woensdagmiddag, voor de Starbucks, een kledingrek. De ene passant merkt het op, de ander loopt, verdiept in zijn telefoon door. Te midden van forenzen, toeristen en andere reizigers wordt er gerepeteerd voor MOLLEN, de voorstelling van WAT WE DOEN die over een maand in première gaat.
Regisseur Floris, tegen een paal geleund, kijkt toe hoe acteur Jonata Taal tussen de reizigers door zijn eerste opkomst aan het oefenen is. Jonata gebaart heftig, loopt heen en weer en speelt dat hij zijn portemonnee verloren is. Een reiziger kijkt wat verbouwereerd toe, met een mengeling van afkeuring en nieuwsgierigheid op zijn gezicht.
Ondertussen zijn kostuumontwerpers Sara Hakkenberg en Veerle Van Rossom bezig hun ideeën te testen. Muzikant Janfie van Strien, die ook in de voorstelling speelt, krijgt een koepeltentje aan, dat met een schaar op maat wordt geknipt. Acteur Dennis Rudge verdwijnt even, om even later terug te komen in een smoezelige zilveren legging, plateauzolen en een cowboyhoed.
Verderop staat technisch producent Remko van den Ende te overleggen over de afmetingen van de tribune, die in de stationshal gebouwd moet worden. De verschillende groepjes, Janfies tent, de glitterlegging van Dennis: allemaal hebben ze een vervreemdende werking op de voorbijgangers, die zich spoeden naar trein, metro, fiets of kantoor.
Na een tijdlang kijken is het niet meer duidelijk wie er nu wel bij de productie hoort, en wie niet. En zo, zonder dat het zo bedoeld was, worden de repetities en overlegsessies van MOLLEN theater op zich, waarin grenzen vervagen en de vraag wat er nu normaal is en wat niet, een maand voor de voorstelling, al duidelijk in de lucht hangt in de stationshal.
WAT WE DOEN repeteert iedere woensdag op station Sloterdijk. Wees welkom om te komen kijken!
